Este blog foi creado coa ilusión de ser un punto de encontro para entrimeños. Un lugar onde poidamos compartir experiencias, coñecementos, tradicions…e todo o relacionado con esta terra querida que é Entrimo.
lunes, 31 de octubre de 2011
miércoles, 26 de octubre de 2011
Iglesia de Santa Mª la Real de Entrimo
Iglesia de Santa Mª la Real. Entrimo |
Ella ha sido testigo de numerosas bodas, comuniones, fiestas, despedidas....
Situada en Terrachán la iglesia de Santa Mª la Real, declarada Monumento histórico-artístico, tiene categoría de abadía y es uno de los pocos ejemplos de estilo churrigueresco en Galicia.
Iglesia de Santa Mª la Real. Entrimo |
Llama la atención la fachada de cuatro cuerpos, los dos inferiores enmarcados entre columnas salomónicas.
En el primero tres pares de columnas flanquean la puerta de entrada, en el segundo está la imagen de la Asunción rodeada de cuatro pares de columnas decoradas con sarmientos y racimos de uvas, en el tercero encontramos el cuadro de la Santísima Trinidad coronando a Nuestra Señora y en el cuarto cuerpo vemos el escudo de España con el águila bicéfala.
Las fachadas laterales una está dedicada a San José y la otra al Señor salvador del mundo.
Fachada lateral: San José |
Fachada lateral: Jesús con la bola del mundo |
Tiene una torre independiente de 25 metros, con balconada de piedra y cúpula hemisférica, fechada en el 1.727.
Rodea la iglesia un atrio de sillería con un muro encima del cual hay un víacrucis.
Hasta el 1918 había un cementerio detrás de la iglesia.
Hasta el 1918 había un cementerio detrás de la iglesia.
El cuerpo de la iglesia es de planta de cruz latina de 45 por 20 metros, con tres naves separadas por fuertes pilastras que dan lugar a siete capillas.
![]() |
Retablo interior (Fuente: web del Concello de Entrimo) |
Hace pocos años se llevo a cabo un restauración que permite ver los colores de las columnas de marmol de los altares tal y como eran originalmente, os recomiendo que os fijeis. Personalmente he estado dentro de muchas iglesias y en ninguna he visto mármoles coloridos como estos.
"Santa María de Entrimo
tan alta se foi a pór
para tocalas campanas
o domingo do Señor"
(Cantigueiro, Xoaquin Lorenzo)
lunes, 24 de octubre de 2011
A Ortiga
¿Sabiades que outra das riquezas de Entrimo son as plantas medicinais?.
A miña avoa Áurea, que en paz descanse, comentaba o uso que xa os seus antepasados facían dalgunhas delas. E miña tia Lucinda, que parece que colleu o relevo para que o saber popular non se perda, cando vai a Entrimo no vrao moitas veces trae algunhas destas herbas pra Barcelona.
Hoxe vouvos falar da ortiga. Esa planta tan odiada por todos por os picores que nos produce o tocala.
En infusión é boa como depurativa, pra mucosidade na garganta, pra os órganos respiratorios cando un está acatarrado, pra os pulmons, riñons e intestinos.
Como condimento de comidas e sopas pódese usar a ortiga seca e ben triturada. É moi nutritiva, rica en calcio, silicio e ferro.
Como aplicación externa sobre o corpo podemos resaltar que as cataplasmas de ortiga axudan a combater o reuma e que lavar o pelo con ortiga e bo contra a caspa e a caída.
De feito, se vos fixades, veredes que se venden en moitas farmacias champús de ortiga.
A miña avoa Áurea, que en paz descanse, comentaba o uso que xa os seus antepasados facían dalgunhas delas. E miña tia Lucinda, que parece que colleu o relevo para que o saber popular non se perda, cando vai a Entrimo no vrao moitas veces trae algunhas destas herbas pra Barcelona.
Hoxe vouvos falar da ortiga. Esa planta tan odiada por todos por os picores que nos produce o tocala.
![]() |
Ortigas a beira dun camiño de Entrimo |
Como condimento de comidas e sopas pódese usar a ortiga seca e ben triturada. É moi nutritiva, rica en calcio, silicio e ferro.
Como aplicación externa sobre o corpo podemos resaltar que as cataplasmas de ortiga axudan a combater o reuma e que lavar o pelo con ortiga e bo contra a caspa e a caída.
De feito, se vos fixades, veredes que se venden en moitas farmacias champús de ortiga.
jueves, 20 de octubre de 2011
Bombones de castaña
Aquí en Granollers ya hace días que se pueden comprar castañas así que me he animado a hacer unos bombones de castaña que, por cierto, han quedado deliciosos.
Como no podía ser de otra manera he hecho unas fotos para pasaros la receta.
Ahí va:
Ingredientes: Castañas
1 vaso de azúcar
1 vaso de agua
1 copa de anís o vino dulce
1 limón
1 tableta de chocolate

Primero pelamos las castañas. Como la segunda piel es muy difícil de sacar, las herviremos 5 minutos, las dejaremos enfriar y así nos resultará más fácil sacársela
.
Después pondremos en una olla el agua, azúcar, la copa de anís y la cáscara del limón y herviremos todo durante 10 o 15 minutos.
A continuación añadimos las castañas y dejamos que se enfríe.
Una vez frío volvemos a poner la olla al fuego y cuando rompa a hervir la volvemos a retirar. Repetimos el mismo proceso unas 7 veces.
De esta manera las castañas se van cociendo en el almíbar sin romperse.
Por último derretimos el chocolate (yo lo derrito en el microondas) y bañamos las castañas.
¡Y ya tenemos unos maravillosos bombones de castaña!
Como no podía ser de otra manera he hecho unas fotos para pasaros la receta.
Ahí va:
Ingredientes: Castañas
1 vaso de azúcar
1 vaso de agua
1 copa de anís o vino dulce
1 limón
1 tableta de chocolate

.
Después pondremos en una olla el agua, azúcar, la copa de anís y la cáscara del limón y herviremos todo durante 10 o 15 minutos.
A continuación añadimos las castañas y dejamos que se enfríe.

De esta manera las castañas se van cociendo en el almíbar sin romperse.
Por último derretimos el chocolate (yo lo derrito en el microondas) y bañamos las castañas.
¡Y ya tenemos unos maravillosos bombones de castaña!
lunes, 17 de octubre de 2011
¡Toma castaña!
Xa chegou o tempo de comer castañas. Así que vou falar un pouco das castañas e do castiñeiro.
O nome do castiñeiro, deriva de "castanon" , cidade antiga do Ponta, en Turquía, e considérase que é orixinario do sueste de Europa e Asia Menor.
Dos traballos arqueolóxicos levados a cabo en Galicia non se encontraron, polo momento, sinales de que os poboadores prerománicos usaran a castaña.
Castiñeiro en Entrimo |
A castaña foi ata o descubrimento de América básica na alimentación en Galicia, un alimento indispensable na vida das aldeas que salvou da fome a moitos galegos. Tamén foi moi apreciada a sua madeira coa que se facían as vigas das casas, portas, mobles, cestos…
Co descubrimento de América a introdución da pataca e o millo no século XVIII relegárona a un segundo termo.
Mais tarde no século XIX a tinta provocou a morte de moitos castiñeiros.
Os ourizos |
Tamén hai que resaltar que son ricas en potasio e calcio.
Tabla de composición (por 100 gramos)
Tabla de composición (por 100 gramos)
Calorías | Hidratos de carbono (g) | Proteínas (g) | Fibra (g) | Grasa (g) | Calcio (mg) | Fósforo (mg) | Magnesio (mg) | Potasio (mg) |
165 | 36,6 | 2 | 5.5 | 2.2 | 145 | 256 | 234 | 500 |
viernes, 14 de octubre de 2011
Nova conta de Facebook
Debido a un problema coa conta anterior de facebook tiven que crear unha nova. Todo o anterior perdeuse incluídos os contactos.
¡Así que vos convido de novo a formar parte!
lunes, 10 de octubre de 2011
20 anos da desaparición dun pobo: A Reloeira
A semana pasada viña un artigo na Rexión sobre a contaminación que padece o río Limia.
A parte do encoro das Conchas está chea de algas tóxicas e actualmente o Límia é o río máis contaminado de toda a provincia.
Lendo este artigo veume a cabeza o encoro de Lindoso e os pobos que quedaron baixo as augas; sobre todo A Reloeira.
Rara é a vez que pase por ese encoro ou que saia o seu nome nalgunha conversa que non me acorde deses pobos que desapareceron e con eles os seus campos cultivados durante xeracións, os canastros, as capelas, os cruceiros, os pozos de lavar, as casas, as fontes, os camiños transitados durante centos de anos, os turreiros testemuñas das festas, os Aguinchos, ¿acordádesvos dos Aguinchos?... dos veráns bañándonos naquel río Limia que xa non ten nada que ver co Límia de agora…
En 1990 finalizaron as obras do encoro.
O 1991 foi o último ano para A Reloeira, no concello de Entrimo, e para Aceredo, Buscalque e O Bao, pertencentes a Lobios.
En 1992 as augas xa alagaban o val do Límia. Cúmprense agora vinte anos da inundación destes pobos.
Encontrei estes vídeos sobre os seus últimos días de vida.
jueves, 6 de octubre de 2011
Lesma
Houbo entón un debate sobre o nome deste animaliño. Eu chamáballe zaramela ata que Rosi de Ferreiros me dixo que ese non era o seu nome e Obobriga fixo un comentario no blog recordándonos que en Entrimo se lles chama “lezmeas”. O final quedou co nome de Lesma en honor a influencia do portugués no noso idioma.
Buscando en internet encontrei mais información e parece ser que este animal tan típico de Entrimo é unha babosa negra (Arion Hortensis). Como curiosidade explícovos que estas babosas son hermafroditas, agrádalles vivir en zonas húmedas e con temperaturas entre 5 e 18 grados e poden por entre 100 e 500 ovos.
Pois con motivo das mil visitas o blog regaláronme unha Lesma! Aquí tendes as suas primeiras fotos!
Como vedes é unha monada de bicho. ¡E o mellor é que a podo meter no bolso e levala a ver mundo!
As pobres lezmeas camiñan como moito dous ou tres metros o día así que o largo da sua vida moi lonxe non poden chegar... Pero Lesma vai ter sorte e vai poder descubrir sitios de Entrimo maravillosos...
![]() |
Lesma nun testo de plantas |
![]() |
Lesma a explorar o xardín |
As pobres lezmeas camiñan como moito dous ou tres metros o día así que o largo da sua vida moi lonxe non poden chegar... Pero Lesma vai ter sorte e vai poder descubrir sitios de Entrimo maravillosos...
martes, 4 de octubre de 2011
Entrimo: ¿Onde é?
lunes, 3 de octubre de 2011
Gracias a todos por visitar Entrimeños
Amigos entrimeños estou especialmente contenta por dous motivos.
O primeiro é que ¡Xa superamos as 1.000 visitas!. ¡Moitas gracias a todos!!
Neste mapa estan marcados en verde os paises desde onde se conectan os blogueiros que nos visitan; EEUU, Francia, Alemania, Brasil, Rusia, México, Canadá, Suiza…
¡Como vedes hai entrimeños repartidos por un montón de lugares!
O segundo é que con motivo das 1.000 visitas tivemos un regalo… UNHA LESMA!! Á que por suposto adoptei con moito gusto na miña casa.
Onte fíxenlle as súas primeiras fotos, así que poida descargareinas no ordenador e ensinaréivolas. Ídesvos quedar coa boca aberta!!!!!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)